χάσαμε αυτούς που ψάχνουμε για να πάρει χρώμα η ζωή στο σχολείο...

Όποιος βλέπει παντού νούμερα και όχι πρόσωπα το έχει χάσει το παιχνίδι.Στο χώρο της Παιδείας μάλιστα τα πράγματα γίνονται πιο επώδυνα.Για να γίνω συγκεκριμένος.Σήμερα διάβασα τα ονόματα των συναδέλφων θεολόγων που κατέλαβαν διοικητικές θέσεις εγκαταλείποντας την ομορφιά της τάξης.Απόλυτα κατανοητή η κίνησή τους...Η απόλυση τους περίμενε στη γωνία..Δεν τους γνωρίζω όλους...όμως ανάμεσά τους βρίσκονται  συνάδελφοι που είμαι απόλυτα βέβαιος ότι θα λείψουν από τα σχολεία μας...Στις 11 του Σεπτέμβρη θα τους ψάξουν οι μαθητές και οι μαθήτριές τους στο προαύλιο,στους διαδρόμους ,στο γραφείο των καθηγητών.Θα περιμένουν να μοιραστούν τα νέα τους,τα ζόρια τους,τις χαρές τους,τις σκέψεις για το μέλλον,να οργανώσουν μαζί την πενθήμερη που τόσο περίμεναν χρόνια,να δουν το χαμόγελό τους...όμως εκείνοι θα βρίσκονται πνιγμένοι στη μιζέρια της χαρτούρας...Όποιος προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις ψυχές των νέων με ...οριζόντιες λύσεις για την Παιδεία δεν κάνει...Δυστυχώς σήμερα χάσαμε Δασκάλους και Δασκάλες ...χάσαμε αυτούς που ψάχνουμε για να πάρει χρώμα η ζωή στο σχολείο...