Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Μαρία Χατζηαποστόλου:To “Corpus Christi” και η υποκρισία των Φαρισαίων




       Ποιος κομματιάζει στ’ αλήθεια το Σώμα του Χριστού; –


«Δεν είμαι εγώ σπορά της Τύχης,
ο πλαστουργός της νιας ζωής.
Εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης
κι’ ώριμο τέκνο της Οργής».

Κώστας Βάρναλης
    



     Πριν από λίγες ημέρες γίναμε όλοι μάρτυρες σε εικόνες που δεν τιμούν καθόλου τον πολιτισμό μας, ούτε την κοινωνία μας. Ακραίοι, γραφικοί και κάθε είδους φανατικοί –αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους– ζώστηκαν μ’ αυτό που έχουν μονάχα μέσα τους, το απόλυτο κενό και προκάλεσαν βίαια επεισόδια που θυμίζουν άλλες εποχές… Όχι και τόσο φωτεινές… Σεβαστό το θρησκευτικό συναίσθημα του κάθε ανθρώπου, σεβαστή ακόμη και η αυτεξούσια επιλογή της αθεΐας και ιδιαίτερα αυτή, αλλά είναι εξίσου αυτονόητο πως δεν μπορεί να υπάρξει κανένας σεβασμός στο τυφλό μίσος και την ωμή παραδοχή της βίας. Και κυρίως της υποκρισίας. Όμως ποιοι είναι όλοι αυτοί που κομματιάζουν στ’ αλήθεια το Σώμα του Χριστού;    
     Η υποκρισία, ειδικά αυτές τις ημέρες, ζει και βασιλεύει στον τόπο μας… Μας ενόχλησε μια θεατρική παράσταση –με την οποία φυσικά και δεν είναι ανάγκη να συμφωνούμε αναγκαστικά, αλλά μπορούμε να την κριτικάρουμε ελεύθερα– αλλά διόλου δεν μας ενοχλεί η έκρηξη βίας, μιας βίας κατευθυνόμενης και ρατσιστικής, εναντίον ανθρώπων που διαφέρουν από εμάς, ανθρώπων που απλώς δεν πληρούν τα «κριτήρια» για ορισμένους που το «παίζουν» ξεδιάντροπα «πατριώτες». Ενώ, είναι από καιρό προσκυνημένοι στο σύστημα και εγκλωβισμένοι μέσα στο φανατισμό και στο μίσος της απάνθρωπης ιδεολογίας τους. Κι’ αυτοανακηρύχθηκαν φύλακες ενός έθνους ολόκληρου κι’ άρχισαν το ανθρωποκυνηγητό… Λες κι’ οφείλουν ξαφνικά, όλοι οι κατατρεγμένοι του κόσμου, ν’ αποδείξουν πως είναι άνθρωποι κι’ έχουν κι’ εκείνοι δικαιώματα. Ν’ αποδείξουν τι; Το αυτονόητο; Την ανθρωπιά τους και το δικαίωμα στη ζωή, στην αξιοπρέπεια και στην ελευθερία; Και ν’ αποδείξουν σε ποιους; Στους νοσταλγούς του φασισμού; Άγριες εποχές… Πώς ν’ αφήσεις την καρδιά σου λεύτερη; Η λεύτερη όμως καρδιά, δεν φοβάται καμία σκλαβιά…
     Ζούμε στη χώρα του Ποντίου Πιλάτου… Εκεί, όπου όλοι «νίπτουν τᾶς χείρας» κι’ αναρωτιούνται δήθεν έκπληκτοι «ποιος» και «τι», αντί να βροντοφωνάξουν δυνατά: «αυτός» κι’ «εκείνος» κι’ ο «άλλος»… Αντί ν’ ομολογήσουν επιτέλους την αλήθεια… Όταν όμως αγαπάς αληθινά την Εκκλησία του Χριστού, διορθώνεις τα κακώς κείμενα και δεν τα πετάς στην άκρη, «κρύβοντάς τα κάτω από το χαλί». Γιατί έτσι σίγουρα  θα τα βρεις μπροστά σου. Υπάρχουν όντως ιερείς που έχουν δώσει την ίδια τους τη ζωή, άξιοι λειτουργοί του ανθρώπου και μ’ αυτόν τον τρόπο και του Θεού, αλλά παρ’ όλα αυτά και κυρίως γι’ όλα αυτά, δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια μας με παρωπίδες και να μη μαρτυρούμε όλα αυτά που μας πονούν γύρω μας… Κι’ Εκκλησία δεν είναι μόνο οι ιερείς, καθώς εκείνοι είναι απλώς οι λειτουργοί της. Εκκλησία είμαστε όλοι. Η Εκκλησία του Χριστού έχει λοιπόν ως έργο της, τη μεταμόρφωση του σύμπαντος κόσμου, μέσα από την κοινωνία του ανθρώπου με το συνάνθρωπο και κατ’ επέκτασιν του ανθρώπου με το Θεό. Μ’ άλλα λόγια, Εκκλησία είναι ο κόσμος όλος, κατά τον άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή, καθώς όλοι αποτελούμε ανεξαιρέτως το σώμα του Χριστού. Μέλη του Σώματος του Χριστού είμαστε όλοι. Μέσα στην Εκκλησία του Χριστού λοιπόν, δεν υπάρχουν κατηγορίες και διακρίσεις ανώτερου και κατώτερου, αλλά όλοι είμαστε αδέλφια, ίσοι εν Χριστώ. Και κυρίως, η Εκκλησία δεν είναι κανένα «club» σεσωσμένων, αλλά σώμα μετανοούντων αμαρτωλών, οι οποίοι πορεύονται προς το Σώμα του Σταυρωθέντος και Αναστάντος Κυρίου.
     Το ζητούμενο λοιπόν είναι, πως η Εκκλησία –δηλαδή και πάλι όλοι εμείς– έχει χρέος της ν’ απομονώσει και ν’ αντιμετωπίσει δυναμικά, ακραίες συμπεριφορές, όπου κι’ αν τις παρατηρεί… Και ιδιαίτερα σε ιεράρχες… Οι οποίοι όταν αρχίζουν να παίζουν το ρόλο του «μεσολαβητή» και του «απεσταλμένου» του Θεού, τότε τα πράγματα δεν αρχίζουν απλώς, αλλά γίνονται άκρως επικίνδυνα… Ποιος τους όρισε «προστάτες» και θεματοφύλακες της Ορθοδοξίας; Ποιο σύστημα τους έφερε στην επιφάνεια και τους συντηρεί ακόμη; Αλλά δεν γνωρίζουν ακόμη –συνεπαρμένοι από τη μέθη της εξουσιαστικότητας– πως το ίδιο το σύστημα που τους ανέδειξε, το ίδιο το σύστημα θα τους «καταπιεί» και πάλι… Και το κάθε σύστημα μονάχα από μέσα πολεμιέται…
     Έτσι, οι απανταχού θρησκόληπτοι και πατριδοκάπηλοι, παραδίδουν «μαθήματα Ορθοδοξίας» και «πατριωτισμού» –ενός «πατριωτισμού» αρρωστημένου– ηθικολογούν και εισάγουν νέα αίρεση υποτιμώντας τους Πατέρες της Εκκλησίας, ουσιαστικά την ίδια την Εκκλησία, καθώς υποτιμούν τον ίδιο τον άνθρωπο. Και «αφορίζουν» –έτσι νομίζουν– επιστήμονες που ασχολούνται με οικουμενικούς διαλόγους και προβαίνουν σε μηνύσεις κατά της ελευθερίας της έκφρασης του λόγου και της Τέχνης, εναγκαλιζόμενοι με ακραία στοιχεία και δαιμονοποιούν ένα απλό σωματίδιο της φύσης, ονομάζοντάς το «σωματίδιο του διαβόλου», δίχως καν να έχουν τις επιστημονικές προϋποθέσεις ν’ αρθρώσουν λόγο ουσιαστικό. Κι’ αλίμονο! Απαγορεύουν ακόμη και την ελεύθερη έκφραση του Έρωτα…
     Όχι, οι άνθρωποι δεν θα σταματήσουν να κάνουν έρωτα… Ούτε θα σταματήσουν να ερωτεύονται… Επειδή κάποιοι «ετσιθελικά», ενοχοποιούν τη σωματικότητα  και την έκφρασή της, την ερωτικότητα, για να τους έχουν δέσμιους ως υποχείρια… Όποιος λοιπόν σιωπά και δεν αγωνίζεται είναι ήδη συνένοχος στο έγκλημα… Καιρός λοιπόν, να βάλουμε το δάχτυλο «ἐπί τῶν τύπων τῶν ἥλων»… Και να «ξυπνήσουμε» από το λήθαργο πριν να είναι αργά…    
     Κι’ αναρωτιέμαι… Πώς μπορεί να θεωρείται χριστιανός αυτός που δεν μπορεί ν’ αγαπήσει και ν’ αγκαλιάσει τον άλλον; Όχι χριστιανός. Ούτε καν άνθρωπος δεν έχει δικαίωμα να λέγεται… Γιατί για να υπάρξεις ως χριστιανός, οφείλεις πρώτα να υπάρξεις ως άνθρωπος… Να έχεις μέσα σου την αγία εκείνη ευαισθησία, με την οποία θα σέβεσαι όλη τη δημιουργία του Θεού και θα είσαι έτοιμος να αφιερωθείς ανά πάσα στιγμή, ψυχή τε και σώματι στον άλλον. Να κενωθείς, ν’ αδειάσεις, να προσλάβεις μέσα σου ακέραιο τον άλλον… Και να «πληρώσεις» την ύπαρξή σου, «γεμίζοντας» την ύπαρξη του άλλου, του διαφορετικού.
     Ο Χριστός  σπερ ξένος και λήτης, εξέρχεται από τη βεβαιότητα της Αγίας Τριάδας και προσλαμβάνει τον όλο άνθρωπο… Πηγαίνει στα καταγώγια για να συναντήσει τον έσχατο, τον τελευταίο, τον πιο αμαρτωλό απ’ όλους… Τι δουλειά έχει αυτός ο ξένος, αυτός ο μέγας αλήτης μ’ αυτούς που μισούν ότι διαφορετικό; Τι γυρεύει ο πρώτος μετανάστης της ανθρώπινης Ιστορίας, ο κατεξοχήν μετανάστης, μ’ αυτούς που κυνηγούν τις ανθρώπινες ψυχές; Τι σχέση μπορεί να έχει ο Εσταυρωμένος Έρωτας μ’ αυτούς που μισούν τον ίδιο τον άνθρωπο; Στο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου διώκεται ο ίδιος ο Χριστός. Ιδιαίτερα στο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου που διώκεται, που πολεμιέται, που χτυπιέται ανελέητα… Όποιος δεν αντιδρά λοιπόν, σε τούτο τον παραλογισμό είναι ήδη συνένοχος στο έγκλημα. Η εποχή μας δεν μας επιτρέπει την πολυτέλεια της αδράνειας. Ή θα ταχθούμε με τη ζωή ή με το θάνατο. Δική μας η επιλογή. Δική μας και η ελευθερία…

19 σχόλια:

  1. Διαβάζοντας τό συγκεκριμένο ἄρθρο καί μάλιστα σέ ἱστολόγιο Σχολικοῦ Συμβούλου Θεολόγων, ἔφριξα μέ τό παραλήρημα μίσους κι ἀναρωτήθηκα τί ζημιά ἔχει ὑποστεῖ ὀ θεολογικός κόσμος καί τί μαθαίνουν τά παιδιά στα σχολεῖα!

    Πρῶτον:
    «Οἱ ἀκραῖοι, γραφικοί, φανατικοί, πατριδοκάπηλοι, θρησκόληπτοι πού ξεδιάντροπα τό παίζουν πατριῶτες, οἱ ὑποκριτές, ρατσιστές..» καί ὅλα τά ἄλλα στολίδια, ὅπως ὑβριστικά καί μέ μίσος ἡ συγγραφέας τοῦ ἄρθρου ἀπονέμει, εἶναι Πιστοί Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι, πού ἔτρεξαν ἐμπόνως νά διαμαρτυρηθοῦν κατά τῆς ὑπερβλάσφημης παράστασης πού κακοποιεῖ βάναυσα:
    α) τήν Ἐπίσημη Θρησκεία τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους,
    β) τό συνταγματικά κατοχυρωμένο ἀγαθό τῆς ἐλευθερίας στήν Πίστη,
    γ) τόν σεβασμό στήν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια,
    δ) τήν στοιχειώδη ἠθική,
    ε) μά πάνω ἀπ’ ὅλα τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό καί Θεό, τήν Παναγία, τούς Ἁγίους Ἀποστόλους καί κατά συνέπεια τά Ἱερά καί Ὅσια καί ὅλο τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας πού τούς ἀγαπᾶ καί τούς λατρεύει.
    Δέν ἔβρισαν κανέναν, τούς βρίζουν ἀντίθετα ( ὅπως ἐσεῖς κυρία μου ). Τούς ἔσπρωξαν, τούς χτύπησαν, τούς ἔριξαν δακρυγόνα σάν νά εἶναι ἐγκληματίες κι ἀπό πάνω τούς ἔκαναν προβοκάτσια ( ἐμπλέκοντάς τους μέ τήν Χρυσή Αὐγή ) καί τή στιγμή πού κατάφορα καταπατοῦνται τά ἄρθρα 198 καί 199 τοῦ Συντάγματος. Τά ἔχετε ὑπόψιν;:

    Αρθρο: 198
    Τίτλος Αρθρου
    Κακόβουλη βλασφημία


    Κείμενο Αρθρου
    ΕΒΔΟΜΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ: ΕΠΙΒΟΥΛΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ
    1. Με φυλάκιση μέχρι δύο ετών τιμωρείται όποιος δημόσια και κακόβουλα βρίζει με οποιονδήποτε τρόπο το Θεό.
    2. Όποιος, εκτός από την περίπτωση της παρ.1, εκδηλώνει δημόσια με βλασφημία έλλειψη σεβασμού προς τα θεία, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών μηνών.


    Αρθρο: 199
    Τίτλος Αρθρου
    Καθύβριση θρησκευμάτων
    ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ (Π.Κ.), ΕΠΙΒΟΥΛΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, ΚΑΚΟΒΟΥΛΗ ΚΑΘΥΒΡΙΣΗ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

    Κείμενο Αρθρου
    Όποιος δημόσια και κακόβουλα καθυβρίζει με οποιονδήποτε τρόπο την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ή άλλη θρησκεία ανεκτή στην Ελλάδα τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.

    Καί ἀπό τή στιγμή πού διαφημίζεται ἡ παράσταση ( ἀκόμη καί στό διαδίκτυο κυκλοφοροῦν σκηνές της ) κι ἔχουν ἐκφραστεῖ συντελεστές της δημόσια γι’ αὐτήν, θίγουν τόν Θεό, τήν Ὀρθοδοξία καί τήν θρησκευτική ἀξιοπρέπεια ἑκατομμυρίων Πιστῶν Ὀρθόδοξων Χριστιανῶν, ἄρα ἐμπίπτουν στά συγκεκριμένα ἀδικήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεύτερον:
    Κανείς Χριστιανός Ὀρθόδοξος πού διαμαρτύρεται γιά τήν Θεοϋβριστική παράσταση, δέν καταφέρθηκε ὑβριστικά κι ἀνάρμοστα ἐν προκειμένῳ κατά ὁποιουδήποτε συντελεστῆ της σέ προσωπικό ἐπίπεδο, γιατί εἶναι εἰκόνα Θεοῦ, ἀλλά κατά τῶν ἁμαρτωλῶν καί βλάσφημων πράξεων, τίς ὁποῖες καταδικάζει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος καί Θεός :
    «οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι; μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι»
    ( Α’ Κορινθ. κεφ.6, στίχ.9-10 )
    Ὁπότε τά ἐγκώμια πού πλέκετε περί ἐλεύθερου ( ἐκτός γάμου ) ἔρωτος κι ἐλευθερίας στήν ἐπιλογή, ναί μέν μπορεῖ ὁ καθένας νά τά ἀσπασθεῖ στή ζωή του, ἀλλά δέν εἶναι σύννομα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ κι ἐπομένως ὁ πράττων αὐτά, ἀποκόβεται ἀπό μόνος του ἀπό τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί ἀπό τήν αἰώνια σωτηρία του.

    Τρίτον:
    Κακῶς γράψατε ὅτι οἱ Πιστοί πού διαμαρτυρήθηκαν, ἐνοχλήθηκαν μόνο ἀπό μία θεατρική παράσταση ἡθοποιῶν ( πού μόνο ἦθος δέν ποιοῦν ).
    Ἀντιθέτως, ξάγρυπνα τρέχουν νά ἀντιμετωπίσουν κάθε ἔκτροπο πού συμβαίνει, κάθε μέρα σχεδόν πιά γιατί τό κακό ἀνθεῖ. Διαμαρτύρονται, γράφουν, νουθετοῦν, προσεύχονται, ἀγρυπνοῦν, διώκονται, θυσιάζουν χρόνο, χρῆμα καί προσωπική ζωή, ρίπτοντας ἑαυτούς στήν ὑπηρεσία τοῦ Θεοῦ καί τοῦ πλησίον μέ πλείστους τρόπους. Τό ὅτι ἐσεῖς δέν εἶστε ἐνήμερη γιά τούς ὁμαδικούς καί προσωπικούς ( συνήθως ἀφανεῖς ) ἀγῶνες αὐτῶν, ἀποτελεῖ δική σας ἀγνωσία καί παράλειψη!

    Τέταρτον:
    Οἱ ἐνεργοί Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, εἶναι αὐτοί ( ἀντιθέτως μέ αὐτά πού λέτε περί τοῦ ὅτι δέν βροντοφωνάζουν καί δέν καταδεικνύουν πρόσωπα ), πού καταδεικνύουν κάθε φορά τά «κακῶς κείμενα» ( καλή ὥρα μέ τίς διαμαρτυρίες ), ὅπου κι ἄν αὐτά κεῖνται. Τολμοῦν νά τά βάλουν καί μέ τό δαιμονοκρατούμενο σύστημα καί μέ τά ὄργανά του, εὐθέως καί ἀνδρείως ( βλέπε ἐξώδικο καί ἐπιστολές διαμαρτυρίας σέ Δημάρχους γιά τίς gay παρελάσεις, βλέπε ὑποβολή μήνυσης Μητροπολίτη κατά τῆς ἐν λόγῳ παράστασης, βλέπε διαμαρτυρίες καί καταγγελίες σέ κανάλια καί ἰδιοκτῆτες τους γιά τά τούρκικα σήριαλ καί τόν ὀργανωμένο ἀνθελληνισμό ) καί πολλά πολλά ἄλλα, γιά τά ὁποῖα δέν ἔχετε ἰδέα, ὅμως κατακρίνετε ἀσυστόλως τούς Πιστούς, γιά δειλία καί ἀπραξία!

    Πέμπτον:
    Κανείς δέν εἶπε ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι οἱ Ἱερεῖς. Ἀντίθετα, Ἐκκλησία εἶναι ὁ Χριστός ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΑΠΟΚΟΒΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ, ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΕΝΤΟΛΕΣ ΚΑΙ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥΣ, ΟΠΟΤΕ ΑΥΤΟΝΟΜΕΙΤΑΙ ΩΣ ΚΑΡΚΙΝΙΚΟ ΚΥΤΤΑΡΟ. Κανείς δέν εἶπε ὅτι εἶναι ἀλάθητοι οἱ Ἰερεῖς κι ὄτι οἱ Χριστιανοί δέ μπαίνουν στή διαδικασία εἰλικρινοῦς κάθαρσης ( βλέπε τούς ἀνοιχτούς κι ὄχι κάτω ἀπ’ τό χαλί ὅπως κατηρορεῖτε, ἀγῶνες τῶν Πατερικῶν κατά τῶν Μεταπατερικῶν, καθώς καί τῶν σύμφωνων μέ τήν Ἱερά Παράδοση κατά τῶν Οἰκουμενιστῶν καί Αἱρετικῶν ). Πάλι λοιπόν δέν ξέρετε τί σᾶς γίνεται!

    Ἕκτον:
    Εἴμαστε ὅλοι ἀδέλφια, ὅπως εἴπατε, ἀλλά ὄχι ἐν Χριστῷ. Γιά νά εἴμαστε ἐν Χριστῷ, προϋποθέτει νά ἀγαποῦμε τόν Χριστό, νά μήν παραποιοῦμε πρόσωπα ( καί μάλιστα Ἱερά ) καί πράγματα, νά τηροῦμε τίς ἐντολές Του καί νά εἴμαστε ἐνεργά ἐνταγμένοι στήν Ἐκκλησία πού εἶναι τό σῶμα Του κι Αὐτός ἡ κεφαλή της καί στά Ἱερά Μυστήριά της.
    Εἶστε ἐκτός τόπου καί χρόνου θεολογικῶς, διότι οἱ συντελεστές τῆς παράστασης μέ τό ἐπαίσχυντο περιεχόμενό της, εἶναι σαφές ὅτι δέν ἀγαποῦν τόν Χριστό κι ὅτι δέν ἔχουν κοινωνία μαζί Του καί ἄρα αὐτοί ἀποκόβονται, αὐτοστιγματίζονται καί διαιροῦν τήν ἑνότητα τῶν Πιστῶν καί τῆς Πίστεως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ἕβδομον:
    Ἀναφέρατε ὅτι οἱ διαμαρτυρέθεντες εἰσάγουν νέα αἵρεση κι ὅτι δέν ἀκολουθοῦν τούς Πατέρες.
    Καί μόνο ἀπό αὐτήν τήν κατηγορία, εἶναι πασιφανές ὅτι δέν ἔχετε ἰδέα τοῦ τί λένε οἱ Πατέρες. Ποιός Ἅγιος Πατέρας εἰσηγεῖται νά μήν ἀντιδροῦμε στήν ἁμαρτία; Ποιός Ἅγιος Πατέρας πρεσβεύει ὅτι δέν πρέπει νά λέμε στόν πλησίον μας ὅτι βρίσκεται κοντά σέ γκρεμό καί κινδυνεύει νά χάσει τήν πολύτιμη ψυχή του κι ὅτι αὐτό δέν ἔχει ἀγάπη, ἀλλά εἶναι φανατισμός καί οἱ ὑπόλοιπες κατηγορίες πού ἀπονέμετε; Καί ἔχετε ἐσεῖς ἀγάπη, νά συνηγορεῖτε μέ τό πνεῦμα ὁμοφυλοφιλίας, βλασφημίας κι ἐμπαιγμοῦ κατά τοῦ Θεοῦ, τῆς Παναγίας καί τῶν Ἁγίων τῶν συντελεστῶν τῆς παράστασης, τή στιγμή πού τά Σόδομα καί Γόμορρα κατεκαύθησαν γιά αὐτήν τήν ἁμαρτία;!!! Δέν αἰσχύνεσθε;

    Ὄγδοον:
    Ὁ Ἐσταυρωμένος πράγματι ἦλθε καί ὑπέφερε γιά ἐμᾶς ἐκουσίως καί ὅλος ἀγάπη ψάχνει καί τόν τελευταῖο ἁμαρτωλό γιά νά τόν σώσει. Πῶς ὅμως σώζεται ὁ ἁμαρτωλός; Ὁ Θεός θέλει τό αὐτεξούσιό του. Έπομένως τόν σώζει μόνο ἄν ὁ ἁμαρτωλός μέ τήν ἐλεύθερη βούλησή του ( ὅπως τήν ἐπικαλεῖστε ἀδιακρίτως ), ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ ΚΑΙ ΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙᾼ ΕΠΙΘΥΜΗΣΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟ ΕΡΩΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ, ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ.
    Ἐδῶ ὄχι μόνο δέν ἀγαπᾶται ὁ Χριστός, ἀλλά γελοιποιεῖται, καθυβρίζεται καί βλασφημεῖται κατάφορα κι ἐσεῖς αὐτό τό βαπτίζεται ἐλευθερία, ἄκουσον, ἄκουσον καί μᾶς κάνετε καί κήρυγμα!

    Ἔχετε ἀρρωστημένες ἰδέες περί ἀγάπης κι ἐλευθερίας.
    Κανείς δέν ἀγαπᾶ πραγματικά, ἄν δέ νιάζεται γιά τή σωτηρία τῆς ψυχῆς τοῦ πλησίον του.
    Κανείς δέν εἶναι ἐλεύθερος, ἄν δέν συμπράττει μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί δέν τηρεῖ τίς ἐντολές Του.
    «γνώσεσθε τὴν Ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς...» ( Ἰω. 8, 32)
    «ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή» ( Ἰω. 14, 6 ).

    Φοβᾶμαι μέ τό ἀπαράδεκτο γιά Ὀρθόδοξη Χριστιανή κείμενό σας καί τίς τοποθετήσεις σας, τελικά ἐσεῖς συντάσσεστε μ’ αὐτούς πού δέν ἀγαποῦν ( ἐξάλλου φαίνεται ἀπ’ τό ὕφος σας καί τούς πάμπολλους ἀρνητικούς χαρακτηρισμούς σας ) καί μ’ αὐτούς πού εἶναι ὑποδουλωμένοι στά πάθη τους, στά ἐγωιστικά τους πιστεύω καί στά προσωπικά τους κι ὄχι τοῦ Θεοῦ θελήματα!

    Καλή φώτιση σέ ὅλους μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καί μία διόρθωση στόν ἑαυτό μου γιά τήν τάξη. Τά ἄρθρα 198 καί 199 πού ἀναφέρω, εἶναι τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα.
    Στή ροή τοῦ λόγου, ἔκανα λάθος.

    Χαίρετε ἔν Κυρίῳ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. να μας πείτε και το όνομά σας....χριστιανοί είμαστε όλοι...βαπτισμένοι....να γνωρίζουμε με ποιους διαλεγόμαστε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δέ θέλω προσωπικές γνωριμίες μαζί σας. Γνωρίσατε τά πιστεύω μου ( πού αὐτά διαμορφώνουν θρέφοντας ἤ δηλητηριάζοντας τήν ψυχή κι ὄχι τά ὀνόματα ). Κι ἐγώ γνώρισα τά πιστεύω τῆς κυρίας τοῦ ἄρθρου κι ἐμέσως καί τά δικά σας, ἀφοῦ τῆς δώσατε βῆμα στό ἱστολόγιό σας καί δέν ἀντιδράσατε σέ αὐτά ὡς Θεολόγος.
    Χαίρετε κι εὐχαριστῶ πού δώσατε βῆμα καί σέ μένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κι ὅσο γιά τό Βάπτισμα, αὐτό ὅταν δέν κοινωνοῦμε μέ τόν Χριστό, μένει ἀνενεργό, σύμφωνα μέ τούς Ἁγίους Πατέρες ὅπως ξέρετε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Θα ήθελα να συγχαρώ την αξιοσέβαστη κυρία με το ψευδώνυμο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ, που διακινδύνευσε να σπαταλήσει άδικα τον πολύτιμο ελεύθερο χρόνο της για να σχολιάσει το παραπάνω άρθρο παρόλο που μόνο η ευαισθησία, η καλοσύνη και η μεγαλοθυμία του ιδιοκτήτη αυτού του ιστολογίου, στο όνομα πάντοτε της ελευθερίας του λόγου, θα επέτρεπε τελικά τη φιλοξενία των απόψεων της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @Καιόμενη Βάτος
    Απορώ γιατί δεν έπιασες ούτε ένα από τα βαθύτερα νοήματα του Χριστιανισμού αν και ασχολείσαι τοσο πολύ με τα της θρησκείας μας. Μου θυμίζεις τους παλιούς φιλολογους που ασχολούνταν με την περισπωμένη και την υποδιαστολή, όμως ποτέ δεν μας δίδασκαν το πραγματικό νόημα της φιλοσοφίας του Σωκράτη. Ο Χριστιανισμός δεν είναι βερμπαλισμός, αλλά τρόπος ζωής. Ας μη ξανασταυρώνουμε το Χριστό σε κάθε μας βήμα.
    Ένας θεολόγος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η Ορθοδοξία είναι η θρησκεία του προσώπου...γιατί δε λέτε το όνομά σας;; ντρέπεστε;;;χριστιανούς με κουκούλα μόνο στην Κου Κλουξ Κλάν ξέρω....πες τε μας λοιπόν...να μιλήσουμε ως πρόσωπα...έτσι μας θέλει ο Θεός ,ανεπανάληπτες προσωπικότητες...έτσι δε διδάσκουμε;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αργυροπουλε που μιλας για κουκουλες και παπαριες, σου απαντω εγω ΕΝΥΠΟΓΡΑΦΩΣ ΚΑΙ ΕΠΩΝΥΜΩΣ πως συμφωνω σε ολα οσα αναφερει ο "ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ". Τραβα να κλαψεις τωρα.

    Δημητρης Σωτηροπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Tήν Ὀρθοδοξία μήν τήν πιάνετε στό στόμα μας ὅποτε σᾶς βολεύει. Κατ΄ ἀρχήν δέν εἶναι θρησκεία, ἀλλά Ζῶσα Πίστη!!! Θρησκεῖες εἶναι οἱ αἱρέσεις κι ὅλες οἱ κακοδοξασίες πού ἐσεῖς συντάσσεστε μαζί τους ὡς φαίνεται.
    Κι ἄν πραγματικά σεβόσασταν τά πρόσωπα, θά ἀντιδρούσατε στά βλάσφημα κι ἀνορθόδοξα λεγόμενα τῆς κυρίας τοῦ ἄρθρου πού παρουσιάζεται ὑπέρμαχος τῆς παράστασης Corpus-Christi. Μιᾶς παράστασης πού βλασφημεῖ μέ ἀηδιαστικό τρόπο, κατά τοῦ Προσώπου τοῦ Θεοῦ καί τῶν Προσώπων τῶν Ἀποστόλων, παρουσιάζοντας τους νά ἔχουν σεξουαλικές ὁμοφυλοφιλικές σχέσεις, ἀλλά καί κατά τοῦ Προσώπου τῆς Παναγίας, γιατί κι αὐτή γελοιοποιεῖται στήν παράσταση.
    Ἡ ὑποκρισία σας δέν ἔχει ὅρια. Γι' αὐτό βουλιάζουμε ἐθνικά καί ρημάζουμε. Ἀπό "θεολογίες" πού ὑβρίζουν τόν Θεό καί πού μόνο ὀρθοτομοῦντα λόγο γι' Αὐτόν δέν ἔχουν!!! Ὁ τίτλος πού φέρει ὁ καθένας μας, πρέπει νά ἔχει καί τό ἀνάλογο ἀντίκρυσμα στήν πραγματικότητα, κάτι πού μακράν συμβαίνει ἐν προκειμένῳ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κι ὅσο γιά τήν κουκούλα καί τήν Κού Κλούξ Κλάν, κάποιοι σάν κι ἐσᾶς, ἀναίσχυντα προδίδετε τόν Κύριο ἄνευ κουκούλας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. αν δεν το καταλάβατε κανείς μας δεν υπερασπίζεται την παράσταση...προσωπικά τέτοιου είδους "τέχνη " προσβαλει όχι μόνο την πίστη μου αλλά και την αισθητική μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. κ.Σωτηρόπουλε,...στον ιστότοπό σας έχετε μιλήσει με τα χειρότερα λόγια εναντίον πολύ αξιόλογων ανθρώπων της Εκκλησίας..αν θυμάμαι καλά...οπότε είναι τιμή μου που τα βάζετε και με μένα τον ελάχιστο.ΑΝ ΚΡΊΝΩ ΑΠΌ ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΓΡΆΦΕΤΕ ΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΣΑΣ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΕΠΗΡΕΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΙΟ βουλευτη της Χ.Α

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. "Την Ορθόδοξη παράδοση από την οποία αντλούσα τις θεραπευτικές μου δυνατότητες την είχα βιώσει με τις πόρνες και τους χασικλήδες της Τρούμπας στον Πειραιά, όπου ήταν το κουρείο του πατέρα μου στο οποίο εκείνος με πήρε να δουλέψω όταν ήμουνα έντεκα χρονών, όχι για λόγους οικονομικούς, αλλά γιατί πίστευε ότι εκεί θα αποκτούσα πολύτιμες γνώσεις για τη ζωή. Οι πόρνες και οι χασικλήδες της Τρούμπας δεν εστηρίζοντο στην δική τους δικαιοσύνη όπως οι καθώς πρέπει ευσεβείς και γι' αυτό όχι μόνο δεν είχαν έπαρση αλλά είχαν μια αυθόρμητη ταπείνωση.
    Δεν έκαναν καμια προσπάθεια να αποκρύψουν την κατάντια τους. Δεν κάλυπταν την παλιανθρωπιά τους με μάσκα υποκριτικής ευπρέπειας. Δεν έκρυβαν την οργή τους με ανατριχιαστικά ευγενικά χαμόγελα, και είχαν μια γνήσια πίστη στην δύναμη και στην αγάπη του Θεού, γιατί αν και ομολογούσαν την κατάντια τους, δεν σταματούσαν να ζητούν και να ελπίζουν χωρίς μεγαλορρημοσύνες στο έλεός Του. Αλλά πάνω απ' όλα αυτοί οι μεγάλοι αμαρτωλοί βίωναν και ακτινοβολούσαν την πιο καίρια χριστιανική αρετή, που είναι η χωρίς όρους και προϋποθέσεις αποδοχή του άλλου, οποιαδήποτε και αν είναι οι κατάντια του, που είναι, όπως λέει ο Χρυσόστομος, το κατ' εξοχήν θεϊκό γνώρισμα. "Γίνεσθε ουν οικτίρμονες", μας λέει ο Χριστός, "καθώς και ο πατήρ ημών οικτίρμων εστί" (Λουκ. 6,36). Μόνο οι πόρνες και οι χασικλήδες μπορούν να αποδέχωνται τους άλλους ανεπιφύλακτα γιατί έχουν πλήρη επίγνωση της δικής τους κατάντιας και όχι εκείνοι που είναι βέβαιοι για την αρετή τους. Γι' αυτό και ο Χριστός απευθυνόμενος σ' αυτούς τους τελευταίους διεκήρρυσε: "Οι τελώναι και αι πόρναι προάγουσιν υμάς εις την βασιλείαν του Θεού" (Ματθ. 21,31)"
    π. Φιλόθεος Φάρος, Η αλλοίωση του χριστιανικού ήθους, Αρμός, 2000, σ. 30-31

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. "... Ένα μέρος αυτού του όχλου που χρησιμοποιεί τη θρησκεία για την εξασφάλιση όχι μόνο της επίγειας αλλά και της επουράνιας καλοπέρασης και όχι μόνο της υλικής αλλά και της πνευματικής, θέλει να εμφανίζεται ως ο συνεχιστής της ησυχαστικής παραδόσεως, ενώ αποτελεί τον πιο κραυγαλέο παραχαράκτη της. Γιατί, σε αντίθεση με την ησυχαστική παράδοση που τονίζει την ιδιαιτερότητα του κάθε ανθρώπου, την ελευθερία και το βίωμα, αυτός ο όχλος είναι η αποθέωση του ευσεβισμού, του νομικισμού και του ορθολογισμού. Η ηθική του είναι ασπρόμαυρη, στερεοτυπική και νομικιστική. Η χριστιανική του αγάπη είναι μισσαλοδοξία, καταδίκη, κατατρεγμός. Διαρκώς ζητεί αμαρτωλούς να τους παραδώσει με αυτοδικαιωτική αγαλλίαση στο πυρ της κολάσεως, ενώ αποτελείται από ανθρώπους που κρύβουν και από αυτόν τον ίδιο τον εαυτό τους την απύθμενη κατάντια τους, που είναι τρομοκρατημένοι από τους εσωτερικούς τους δαίμονες και γι' αυτό ακριβώς ζητούν άλλους να τους αποδιοπομπεύσουν. Αναζητούν διαρκώς και βλέπουν παντού αιρετικούς, ενώ η εκκλησία δεν γνώρισε μεγαλύτερη αίρεση από τον ευσεβισμό, που είναι η απόπληξη του δυϊσμού, την αίρεση που ήταν το θεμέλιο του μανιχαϊσμού, του γνωστικισμού και όλων των μετέπειτα αιρέσεων που ταλαιπώρησαν την Εκκλησία. Αυτή η φοβερή αίρεση έχει εμφιλοχωρήσει στα πιο καίρια πόστα της εκκλησιαστικής μας ζωής, έτσι που να μπορεί αυτή να καταδικάζει την πιο γνήσια ορθοδοξία ως αίρεση και να καταχειροκροτήται και να επιβραβεύεται γι' αυτό από τους αξιωματούχους. Οι άνθρωποι που αποτελούν αυτό τον όχλο ως επί το πλείστον έχουν κάνει ψυχοπαθολογία τον αυτοδικαιωτισμό τους που προσπαθούν να την κρύβουν με τις θρησκευτικές τους ιδεοληψίες. ... Αλλά αυτός ο όχλος που εμφανίζεται ως ο συνεχιστής της ησυχαστικής παραδόσεως έχει υϊοθετήσει και την αίρεση του σχολαστικισμού, που είναι η απόληξη του βαρλααμισμού, και προσπαθεί να αποδείξει την ύπαρξη του Θεού με την όχι μόνο κραυγαλέα αντιησυχαστική αλλά και απαρχαιωμένη εγκεφαλική απολογητική, χρησιμοποιώντας διάφορα επιχειρήματα, κυρίως δε επικαλούμενος τα θαύματα, που είναι υπερβάσεις των φυσικών νόμων, και τις προφητείες μελλοντικών συμβάντων. Όμως τα θαύματα του Χριστού δεν είναι τέτοια, αλλά είναι η καινή κτίση, η αποκάλυψη της βασιλείας του Θεού και το μυστήριο της κοινωνίας και της αγάπης, που είναι το πιο μεγάλο θαύμα της εν Χριστώ ζωής και εκείνο κυρίως που δίνει την ευκαιρία και τη δυνατότητα στον άπιστο να βιώση τη θεότητα του Χριστού, γι' αυτό και Εκείνος στην αρχιερατική του προσευχή πριν από τη σταύρωσή Του αυτό ζητά από τον Πατέρα για τους μαθητές Του: "ίνα πάντες εν ώσι καθώς συ, Πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοι, ίνα και αυτοί εν ημίν εν ώσιν, ίνα ο κόσμος πιστεύση ότι συ με απέστειλας" (Ιωάν. 17,21). Ο όχλος με τη θρησκευτική παραλλαγή και την ησυχαστική μάσκα μπορεί να γνωρίζει ότι μόνο η αγάπη των χριστιανών κάνει έκδηλη στον κόσμο τη θεότητα του Χριστού, όπως γνωρίζει πολύ καλά ο καθένας που συμμετέχει σ' αυτόν το φανατισμένο και μισαλλόδοξο όχλο ότι αυτή η αγάπη δεν υπάρχει ούτε μέσα στη δική του καρδιά ούτε στις καρδιές των ανθρώπων του συναφιού του, γι' αυτό και δεν βιώνει τη θεότητα του Χριστού και στην πραγματικότητα δεν πιστεύει. Όμως δεν έχει την τόλμη να το παραδεχτεί, γιατί είναι ένας μίζερος καλοπερασάκιας που πάνω σ΄' αυτή την ψεύτικη πίστη βασίζει την ευδαιμονιστική του τακτοποίηση. Έτσι, αλλόφρων από το ενδεχόμενο να χάσει αυτή την τακτοποίηση και πανικόβλητος, βλέπει οποιονδήποτε εκφράζει κάποια αμφιβολία ως μια τρομερή απειλή κατά της νευρωτικής εσωτερικής του ισορροπίας και θέλει να τον φιμώσει μήπως η φωνή της αμφιβολίας εκείνου ξυπνήσει το θηρίο της δικής του απιστίας, που προσπαθεί αγωνιωδώς να το κρατήσει κοιμισμένο μέσα του. Γι' αυτό και αγωνίζεται απεγνωσμένα να συλλέξει αποδεικτικά στοιχεία και συγκεντρώνει αφηγήσεις θαυμάτων και προφητειών και αγιογραφικών χωρίων εφαρμόζοντας τη βαρλααμική χιλιαστική μέθοδο και όταν ακούση κάποιον να εκφράζει κάποια αμφιβολία σπεύδει να τον κατατροπώσει και να του κλείσει το στόμα με πάθος, με μάτια που βγάζουν φωτιές."
    Ο.π. σ. 85-88

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...