Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010

Ενάντια στη «θεολογία» της θλίψης και της αήθους καθαρότητας

Διάβασα πριν λίγο, με πολύ κόπο ομολογώ, την επιστολή των νέων –σε ηλικία μόνο- από τη Μητρόπολη Δημητριάδος, στην οποία στρέφονται εναντίον του οικείου Επισκόπου τους. Δεν θα ασχοληθώ με τις θεολογικές τους θέσεις, καθώς είναι γνωστό ανά το πανελλήνιο, ποιοι τις υποστηρίζουν εδώ και καιρό δημόσια σε κάθε ευκαιρία και με κάθε τρόπο, όπως είναι γνωστό ποιοι έχουν απαντήσει στις συγκεκριμένες θέσεις ή κατηγορίες.
Θέλω όμως να σχολιάσω γενικά το κείμενο-ανακοίνωση μέσω του οποίου εκφράζονται τόσο το ύφος και το ήθος των συντακτών του όσο και τα θεολογικά τους κριτήρια. Συγκεκριμένα: 1) Το ύφος του κειμένου , μου φέρνει στο νου, αριστερίστικες προκηρύξεις ιδεολογικής καθαρότητας της δεκαετίας του 1970. Τότε που τα Μαοϊκά «γκρουπούσκουλα» οδηγούνταν στην πολυδιάσπαση και το ένα καταφερόταν εναντίον του άλλου, επιχειρηματολογώντας υπέρ της «καθαρότητάς» τους. Θα θυμίσω στους μεγαλύτερους, το σύνθημα της εποχής «ΕΜΕΙΣ, ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΣ» που ακουγόταν συχνά στις μεταξύ τους αντιπαραθέσεις. Προκαλεί τουλάχιστον θλίψη, το γεγονός ότι «νέοι» άνθρωποι και μάλιστα Ορθόδοξοι που ζουν το 2010 , αναπαράγουν με τόση ευκολία λογικές «συνταξιούχων» της πολιτικής και της ιστορίας.
2) Προκαλείται λύπη και απογοήτευση σε κάθε αναγνώστη αυτού του κειμένου καθώς είναι καταφανής η πιστή αντιγραφή-αναπαραγωγή απόψεων και θέσεων, συγκεκριμένων καθοδηγητών-υποστηρικτών της «θεολογικής καθαρότητας» και μάλιστα επί το καφριλότερον. Χαρακτηριστικά των νέων ανθρώπων διαχρονικά είναι η δημιουργικότητα, η έμπνευση, η αναζήτηση, η κριτική στάση, η ανατρεπτικότητα, το ανοικτό πνεύμα. Αυτά τα στοιχεία δεν διακρίνονται στο προαναφερόμενο κείμενο. Οι συντάκτες του λειτουργούν ως φερέφωνα τρίτων· δεν φαίνεται να γοητεύονται από την πρόκληση της ελεύθερης διατύπωσης πρωτότυπων θέσεων και «φρέσκων» ιδεών.
 3) Κάποιος πρέπει να υπενθυμίσει στους αγαπητούς συντάκτες του κειμένου, πως βασική αρχή της Ορθόδοξης ανθρωπολογίας, είναι ο σεβασμός του ανθρώπινου προσώπου, έτσι ώστε και ο «τελευταίος» άνθρωπος, για μας τους χριστιανούς, έχει ανεπανάληπτη αξία.
Οι απαξιωτικές και μικρόψυχες αναφορές στα μέλη του «Πανελλήνιου Θεολογικού Συνδέσμου ΚΑΙΡΟΣ» ασφαλώς δεν τιμούν το ορθόδοξο ήθος, του οποίου ως μόνοι φορείς εμφανίζονται οι συντάκτες του κειμένου. Τα πλέον των 400 μέλη του συνδέσμου,(και όχι 40 όπως ψευδώς αναφέρεται στο κείμενο)καταξιωμένοι επιστήμονες και των τριών βαθμίδων της εκπαίδευσης, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, μάχιμοι εκπαιδευτικοί, δεν αξίζουν σίγουρα χαρακτηρισμούς του τύπου «μονδέρνοι ευρω-θεολόγοι» , όταν υποστηρίζουν θέσεις και προτάσεις με επιχειρήματα και συγκροτημένο θεολογικό λόγο. Αλήθεια ποια σχέση μπορεί να έχει το ορθόδοξο ήθος με την απαξίωση, την υποτίμηση ή τον ευτελισμό του ανθρώπινου προσώπου;
Ειλικρινά αναρωτιέμαι εάν με αυτό τον τρόπο αντιμετωπίζετε καταξιωμένους δασκάλους Θεολογίας, που αναλώνονται συνεχώς σε σχολικές αίθουσες, σε ενοριακά κέντρα και σε κατηχητικά, πως θα αντιμετωπίζετε άλλους συνανθρώπους σας πολύ πιο διαφορετικούς ή ξένους;

                       Ανδρέας Χ. Αργυρόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...